Πρωταπριλιά

Ο δικαστής προς την ηλικιωμένη Κυρία
-σας παρακαλώ, μπορείτε να μας πείτε την ηλικία σας;
-φυσικά, κύριε δικαστά, είμαι 91 ετών
-μπορείτε να μας πείτε με ηρεμία τι σας συνέβη;
-καθόμουνα σε μια καρέκλα, στο πεζοδρόμιο, μπροστά στο σπίτι μου, ήταν ένα ανοιξιάτικο απόγεμα, έκανε ωραίο καιρό. Ένας νεαρός ήρθε και κάθισε δίπλα μου
-τον γνωρίζατε;
-όχι, αλλά μού φάνηκε συμπαθητικός
-μετά, τι έγινε;
-άρχισε να μού χαϊδεύει το μπούτι
-και εσείς τον σταματήσατε;
-όχι, κύριε δικαστά
-γιατί, όχι;
-ε, να, ήταν ευχάριστο. Από τότε που πέθανε ο μακαρίτης ο άντρας μου, εδώ και τριάντα χρόνια, κανένας δεν μού είχε κάνει τέτοια χειρονομία
-μετά;
-μετά άρχισε να μου χαϊδεύει τα βυζιά
-τού ζητήσατε να σταματήσει;
-όχι
-γιατί, όχι;
-να, κύριε δικαστά, αυτά τα ερεθιστικά χάδια σαν να μού έδωσαν νέα ζωή, χρόνια είχα να νιώσω έτσι
-μετά;
-νοιώθοντας λοιπόν πολύ σέξι, άνοιξα τα γέρικα μπούτια μου και τού είπα -νεαρέ, πάρε με, κάνε με δική σου!!!!
-και αυτός τι έκανε, "σας έκανε δική του";
-κάθε άλλο! άρχισε να φωνάζει Πρωταπριλιά! Πρωταπριλιά! χαχανίζοντας και τότε πήγα μέσα, πήρα το περίστροφο του άντρα μου και το καθάρισα το καθικη!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου